Ken je dat gevoel, dat je ergens diep van binnen een bepaalde urge voelt, maar er niet naar wil luisteren? Het voelt eng, ergens onbekend en je weet diep van binnen dat het iets is wat je heel graag wil. En zo begon het ook voor mij.
Opzoek naar richting
Opzoek naar de perfecte baan, maar keer op keer bleek maar weer dat ik niet voor de baan bestemd was. Of ik besloot dat het niks was, of ik kreeg na de sollicitatie deze feedback terug. Ergens voelde ik mij 'lost'. Lost om een richting te hebben, te weten welke kant ik op zou gaan.
In mijn opinie wordt verwacht dat je na je afstuderen, direct een baan zoekt, of blijft hangen bij je stage. Je carrière begint, en juist omdat je nog zo weinig ervaring hebt, kan je daarmee niet vroeg genoeg beginnen toch? En dat is het juist. Als je jong bent, in hoeverre weet je dan écht wat je wil? In hoeverre ken je jezelf dat je weet waar je past en wat bij je past? Keuzes maken
Elke dag opnieuw wordt je voor keuzes geplaatst, groot of klein. Groot. wanneer het bijvoorbeeld gaat om je werk. Waar begin je je carrière, en wat ambieer je in het leven. Maar wat als je nog niet duidelijk hebt wat bij je past? Is dat niet herkenbaar? Wat doe je dan? Volg je dan adviezen op van anderen, van mensen die dichtbij staan en je goed kennen? Of luister je hiernaar en laat je je gevoel spreken? Zoek je de rust op om zo tot antwoorden te komen? En ja ik weet het, de rekeningen betalen zich niet van zelf. Maar naast dat je deze moet betalen, kan je er bewust voor kiezen om jezelf de tijd te gunnen om uit te zoeken wat bij je past. Naast een baan waar je misschien voorlopig werkt om je onderhoud te betalen. De sprong
En zo kwam ik na mijn zoektocht van solliciatie naar sollicatie gaan tot de conclusie dat ik het eigenlijk nog niet weet. Dat ik de antwoorden niet heb, welke richting ik wil op gaan en welke baan bij mij past. Is het falen? Nee het is realiseren dat alles in het leven een proces is, een proces waar je telkens een stapje verder mag komen als je daarvoor kiest. En soms heeft het tijd nodig, komen antwoorden later of misschien wel niet. Zo besloot ik de rust op te zoeken... in het buitenland. Even weg van iedereeen die een goed bedoeld advies voor je heeft. Om allereerst tijd te nemen, om zo zelf tot een keuze te komen. En wat voor mij werkt, hoeft voor jou niet te werken. Ieder pad is uniek, net als ieder persoon dat is. Iedereen heeft een ander pad te gaan, het is aan jou, aan mij om dat proces door te maken.
Heb je dat ook wel eens, dat een nummer precies de juiste snaar raakt? Voor mij was dat tijdens het schrijven van dit artikel Daydream van Lili Meola.
Comments